پرده پرهیزکنان می دری

توبه صوفی به زیان آوری

آدمیی یا ملکی یا پری

سود بود دیدن آن مشتری

تا بکند توبه ز صورتگری

حمله همی آری و دل می بری

صورت خود باز به ما ننگری

دل به تو دادی که تو شیرین تری

بر تو نبندم که به خاطر دری

زنده شود چون به سرش بگذری