برخیز که می رود زمستان

نارنج و بنفشه بر طبق نه

وین پرده بگوی تا به یک بار

برخیز که باد صبح نوروز

خاموشی بلبلان مشتاق

آواز دهل نهان نماند

بوی گل بامداد نوروز

بس جامه فروخته ست و دستار

ما را سر دوست بر کنار است

چشمی که به دوست برکند دوست

سعدی چو به میوه می رسد دست