الله الله تو فراموش مکن عهد قدیم

ما بماندیم و خیال تو به یک جای مقیم

آخر از باغ بیاید بر درویش نسیم

جان فشانیم به سوغات نسیم تو نه سیم

نه عجب دارم اگر زنده کند عظم رمیم

وی به مثل تو ولد مادر ایام عقیم

جسم دل ریش چنان است که چشم تو سقیم

طاق ابروی تو بی شائبه وسمه وسیم

چاره ای نیست در این مسأله الا تسلیم

چشم بیمار تو دل می برد از دست حکیم

چند پنهان کنی آواز دهل زیر گلیم