ما همه چشمیم و تو نور ای صنم

روی مپوشان که بهشتی بود

حور خطا گفتم اگر خواندمت

تا به کرم خرده نگیری که من

روی تو بر پشت زمین خلق را

این همه دلبندی و خوبی تو را

سروبنی خاسته چون قامتت

این همه طوفان به سرم می رود

سعدی از این چشمه حیوان که خورد