یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم

گر قصد جفا داری اینک من و اینک سر

بس توبه و پرهیزم کز عشق تو باطل شد

سیم دل مسکینم در خاک درت گم شد

در شهر به رسوایی دشمن به دفم برزد

مجنون رخ لیلی چون قیس بنی عامر

گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز

گر بی تو بود جنت بر کنگره ننشینم

با یاد تو گر سعدی در شعر نمی گنجد