ور پایبندی همچو من فریاد می خوان از قفس

هر روز خاطر با یکی ما خود یکی داریم و بس

تو خواب می کن بر شتر تا بانگ می دارد جرس

او بادبیزن همچنان در دست و می آید مگس

گر جستم این بار از قفس بیدار باشم زین سپس

من با کسی افتاده ام کز وی نپردازم به کس

چون صبح بی خورشیدم از دل بر نمی آید نفس

نگذاشت مطرب دربرم چندان که بستاند عسس

دیوانه سر خواهد نهاد آن گه نهد از سر هوس

چندین به فریاد آوری باری به فریادش برس