هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود

دل برقرار نیست که گویم نصیحتی

یار آن حریف نیست که از در درآیدم

فرهادوارم از لب شیرین گزیر نیست

ساکن نمی شود نفسی آب چشم من

دم درکش از ملامتم ای دوست زینهار

جز دیده هیچ دوست ندیدم که سعی کرد

دیوار دل به سنگ تعنت خراب گشت

چون دور عارض تو برانداخت رسم عقل