گر گویمت که سروی سرو این چنین نباشد

گر در جهان بگردی و آفاق درنوردی

لعلست یا لبانت قندست یا دهانت

صورت کنند زیبا بر پرنیان و دیبا

زنبور اگر میانش باشد بدین لطیفی

گر هر که در جهان را شاید که خون بریزی

گر جان نازنینش در پای ریزی ای دل

ور زان که دیگری را بر ما همی گزیند

عشقش حرام بادا بر یار سروبالا

سعدی به هیچ علت روی از تو برنپیچد