جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد

گر بانگ برآید که سری در قدمی رفت

آن بار که گردون نکشد یار سبکروح

تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی

آهنگ دراز شب رنجوری مشتاق

از دیده من پرس که خواب شب مستی

گر دست به شمشیر بری عشق همان است

از من مشنو دوستی گل مگر آن گاه

مرغان قفس را المی باشد و شوقی

دل آینه صورت غیب است ولیکن

سعدی حیوان را که سر از خواب گران شد

آن را که بصارت نبود یوسف صدیق