جوابش تلخ و پنداری شکر زیر زبان دارد

به نقد اندر بهشتست آن که یاری مهربان دارد

مراد از بخت و حظ از عمر و مقصود از جهان دارد

به جانان زندگانی کن بهایم نیز جان دارد

چو بلبل کز نشاط گل فراغ از آشیان دارد

دهل را کاندرون بادست ز انگشتی فغان دارد

محب از خاک برخیزد محبت همچنان دارد

به بوی دوستان ماند نه بوی بوستان دارد

چه غم دارد ز مسکینی که سر بر آستان دارد

به تنها ملک می راند که منظوری نهان دارد