به شرط آن که نگوییم از آن چه رفت حکایت

قضای عشق درآمد بدوخت چشم درایت

که عشق تا به چه حد است و حسن تا به چه غایت

که چشم سعی ضعیف است بی چراغ هدایت

هزار باره که رفتن به دیگری به حمایت

فراق روی تو چندین بس است حد جنایت

کجا برم گله از دست پادشاه ولایت

به هیچ سورتی اندر نباشد این همه آیت

مگر هم آینه گوید چنان که هست حکایت

هنوز وصف جمالت نمی رسد به نهایت

که دردی از سخنانش در او نکرد سرایت