آن را که میسر نشود صبر و قناعت

چون دوست گرفتی چه غم از دشمن خونخوار؟

گر خود همه بیداد کند هیچ مگویید

از هر چه تو گویی به قناعت بشکیبم

گر نسخه روی تو به بازار برآرند

جان بر کف دست آمده تا روی تو بیند

دریاب دمی صحبت یاری که دگربار

انصاف نباشد که من خسته رنجور

لیکن چه توان کرد که قوت نتوان کرد

دل در هوست خون شد و جان در طلبت سوخت