ز دور جنبش این چرخ سیمگون سیما

شود چو سیم و زر اشک این و چهرة آن

مشعبدیست فلک، حقه باز و حقه تهی

خراس وارهمی گردد و همی دارد

از این خراس خلاصی اگر بیافتمی

ایا ملازم جنت، بمهر نامحکم

بکش چراغ، که خواهد عروسی شب خلوت

سلاح دیو ز لاحول ساز، زآنکه ترا

بخاک و آب ملولی مکن ، که بر سر خلق

ز بیم زحمت بر اوج چرخ شد عیسی

بساز توشهٔ تقوی ز بهر راه ، که تو

درین نشیب قناعت گزین ، که عیسی وار

چه سود با تو ؟ که از راه لطف نشناسی

میان خوف و رجا مانده ای و میگیری :

نه مرد راهی و آگه نه ای که نتوان گفت :

ز دام چون و چرا سر برون بریم آخر

ابوالفضایل خورشید فضل افضل دین

مسیح وقت و کلیم زمانه خاقانی

ادب بمکتب او همچو طفل در ابجد

نقود عالم با نقد علم او مقرون

بطبع طابع طاسین و حامل یاسین

دلش مدرس تدریس حمکت ادریس

مبارزان جهان پیش او فگنده کله

نموده موعظتش احترام و آن گاهی

دماغ خشک اعادی دین و ملت را

ز بهر لخلخهٔ شرک اهل بدعت را

ندیده مثل تو تاثیر اختروار کان

بحضرت تو تقرب کنند اهل هنر

هر آن کس که بنوید گل کرامت تو