نظام حال زمانه ، قوام کار جهان

علا دولت و دین خسرو جهان ، اتسز

مظفری ، که خدای جهان پدید آورد

زخسروان جهان مثل او جوان بختی

ربوده زلزلهٔ هیبتش قرار زمین

بر امر و نهی مساعیش اتفاق فلک

زمانه پاسا، دریادلا ، فلک قدرا

قضا اسیر تو و سرکشان اسیر قضا

مطیع حکم تو اجرام بی قیاس فلک

بدیدهای کواکب ز عهد آدم باز

بگاه مکرمت ، ای یمن و یسر بندهٔ تو

ز پای پند نهیب تو احتراز سپهر

بگاه بزم ببخش تویی جهان سخا

شعار خدمت درگاه تو نشان فلک

زنظم قاعدهٔ ملک تو نظام هدی

ز عنف تست وز لطف تو خوف و امن بشر

خدای عز و جل سخرهٔ ضمیر تو کرد

همیشه تا که بصنع خدای عز و جل

مباد کس زبشر ، جز تو ، پیشوای بشر

مخالفان تو در خوف حادثات فلک

ز بهر عدد جود تو مایهای زمین