از تو گشته بیضهٔ خوارزمشاهی محترم

ناظر قدر ترا سطح فلک زیر قدم

دوره گردون بر نیارد جز بپیمان تو دم

خاک درگاه رفیع تست محراب امم

در معانی گفتهای تو همه محض حکم

کرده بر اطراف گردون نصب رایات همم

وز صدای بخشش تو بخل را پر شد شکم

وز پی امرت میان بر بسته گردون چون قلم

و آنکه از تو شادمانی دید نندیشد ز غم

با وجود عدل تو منسوخ شد حکم ستم

فرع تیغ تست ، گویی هم وجود و هم عدم

جاه قیصر با جلال جمع ترا گشتست ضم

تاج کسری ، تخت دارا ، قصر قیصر ، ملک جم

وی دل احرار کرده صید ز الطاف شیم

سنگ وادی شد عقیق و خار صحرا شد بقم

در دو دست سخت تو تیر و کمانی سخت هم

زین کمان و تیر صید دست تو شیر اجم

هست در دنیا بقای جاودان خیر النعم

وان ز کسب محمدت خیزد ، نه از کسب درم

گشت باقی نام ایشان تا قیامت ، لاجرم

گشته قارون مادحان اندر عرب وندر عجم

ماند بر دیباچهٔ آثار خوب او رقم

در معالی کی شدی گرد همه عالم علم ؟

چون خیالش گشت زایل در همه خیل و حشم

نی امیر داد چون تو بود در جود و کرم

ز احتشام صدر تو چون بوالمعالی محتشم

هم علامات حدوث هم امارات قدم

عمر تو بادا فزون و عمر بدخواه تو کم

هم سرادق بر سرادق ، هم حشم اندر حشم