شب این سر گیسوی ندارد که تو داری

نرگس که فریبد دل صاحبنظران را

نیلوفر سیراب که افشانده سر زلف

پروانه که هر دم ز گلی بوسه رباید

غیر از دل جان سخت رهی کز تو نیازرد