نگهدار ز آلودگی پاک جانرا

بهم بشکن این طبل خالی میانرا

برو باز جو دولت جاودانرا

که پست است همت، بلند آسمانرا

که ویران کند سیل آن خانمانرا

چه ارزان گرفت از تو عمر گرانرا

همی خفته می بینم این پاسبانرا

ببین تا بدست که دادی عنانرا

تو کز سود نشناختستی زیانرا

چنین بحر پر وحشت بیکرانرا

تو باری غنیمت شمار این زمانرا

توانا کن این خاطر ناتوانرا

تو ای گمشده، بازجو کاروانرا

میالای با ژاژخائی دهانرا

بدادند و آنگه ربودند خوانرا

تو خود باغبانی کن این بوستانرا