کار مده نفس تبه کار را

کشته نکودار که موش هوی

چرخ و زمین بندهٔ تدبیر تست

همسر پرهیز نگردد طمع

ای که شدی تاجر بازار وقت

چرخ بدانست که کار تو چیست

بار وبال است تن بی تمیز

کم دهدت گیتی بسیاردان

تا نزند راهروی را بپای

خیره نوشت آنچه نوشت اهرمن

هیچ خردمند نپرسد ز مست

روح گرفتار و بفکر فرار

آینهٔ تست دل تابناک

دزد بر این خانه از آنرو گذشت

چرخ یکی دفتر کردارهاست

دست هنر چید، نه دست هوس

رو گهری جوی که وقت فروش

در همه جا راه تو هموار نیست