رویم به روی محنت و لب بر لب غم است

رندی حریف ماست که بد نام عالم است

قصر مراد ماست که موقوف یک نم است

بازیچه ای به عادت طفلانه، محکم است

این بی قرار دل، که جگر گوشه ی غم است

تا لب گشوده ایم به صد رنگ ملزم است