جز تو کس را نمی رسد هستی

ره غلط می کند ز سرمستی

خویشتن را به جمله بر بستی

گر چه در هیچ حلقه ننشستی

با تو بودیم تا تو بودستی

نخریدی دلی، که نشکستی

ببر از خویشتن، که پیوستی