نیامد وقت آن کز من بخواهی عذرآزارت؟

دل از دستم برون بردی که با ما سر در آری تو

گمان بردم که: میجوید دلت وصل مرا، لیکن

هم امروز از جهان دیدن فرو بندم دو بینایی

سرم را می کنی پر شور و بردل می نهی منت

ز روی راستی با تو ندارد سرو مانندی

گل وصلی به دستم چون نمی آید چه بودی ار