دل بر شادی نخورد، تا ببریدیم ازو

لیک به هنگام کار میوه نچیدیم ازو

چند ستم کرد و رو در نکشیدیم ازو

ور چه جفا پیشه داشت ما نرمیدیم ازو

سیب گزیدن نیافت، دست گزیدیم ازو

کاتش ما برفروخت هر چه خریدیم ازو

ما، که نشان وفا می طلبیدیم ازو

رو، که به جز باد نیست هر چه شنیدیم ازو

آن همه حلوا چه سود؟ چون نچشیدیم ازو

خود بتو گوید که: ما در چه رسیدیم ازو؟