من بادهٔ عشق نوش کردم

هر عربده ای که باده انگیخت

هر کس که زما و من سخن گفت

چون هوش برفت از رقیبان

پندم مده، ای رفیق، بسیار

بگذار، که من نماز خود را

بر آتش عشق اوحدی را