بسیار بگردیدم تا راه بوی بردم

صد بار سر خود را از رشد به غی بردم

دست از دو جهان شستم، تا دست به می بردم

از خویش به مردم من، پس رخت بحی بردم

این زحمت دم سردی کز بهمن و دی بردم

زیرا که به خورشیدش من راه به فی بردم

هم جام به جم دادم، هم تاج زکی بردم

از«لا» چو طلب کردم، «هو» گفت که، هی بردم!

اکنون که به باغستان چنگ و دف و نی بردم

کامشب علم قطبی بر بام جدی بردم

کان بار ز اصفاهان تا خانهٔ جی بردم