سخت به حالم از تو من، ای مدد حال بیا

عهد من از یاد مهل، تا نشوم خوار و خجل

عاشق دیوانه شدم، وز همه بیگانه شدم

دور شدی، دیر مکش،بر مچشان زهر و مچش

تا به رخت عید کنم، روی به توحید کنم

پر می و نقلست سرا، با همه پیکار چرا؟

می روم از دست دگر، واقعه ای هست دگر

بهمن غم کرد درون، دست به دستان و فسون

عقل بینداخت قلم، شخص هنر ساخت به غم

این بصر و طرف بهل، وین نظر ژرف بهل

روز وصالست مرا، صبح کمالست مرا