هر کرا با تو نه پیوندی و پیمانی هست

باز جستیم و نشد روشن ازین چار کتاب

دیو را درد تو در کار کشد، زانکه به حسن

تا جهان پرده برانداخت ز روی تو، بریخت

هر طرف باغی و هر گوشه بهشتی باشد

مدعی گر ز رخت معجزه خواهد، بنمای

هم تو باشی به تناسخ که: دگر باز آیی

بی خیال تو شبی دیدهٔ ما خواب نکرد

از تنور دل ما دود برآید، بدو چشم

اگر، ای سایهٔ رحمت، نظری خواهی کرد

که پسندد که: به درد تو در آییم از پای؟

تو به دندان منی، از همه خوبان، گر چه