یا ز گلزار ختا آهوی چین میگذرد

تا قیامت بخم و حلقه و چین میگذرد

همه بر گوش ز تیر تو طنین میگذرد

شب چنان میرود و روز چنین میگذرد

عجب آنست که این مه بزمین میگذرد

سست عهدیست که کارش بیمین میگذرد

کار چون تنگ شد از تاج و نگین میگذرد

دیده چون تشنه که بر ماء معین میگذرد

کافرم من که صریح از سر دین میگذرد

خواجه چونمست شد از ملک یمین میگذرد

به لبت کز دل من نیز یمین میگذرد

شه چو بر صومعۀ راه نشین میگذرد

اگر امروز نه فردا به یقین میگذرد

مار زیباست که بر خلد برین میگذرد