دوشان دلان بهار قند است

کان کودک شوخ دلپسند است

یک گردن و صد هزار بند است

در کشور حسن بوسه چند است

تا چشم همیرود کمند است

نازی و دو صد نیازمند است

صد قافله دل پی سمند است

پیداست که قامتش بلند است

آتش که بجان مستمند است

زنیدرد که بر تن نژند است