سر گران تا کی ز من ساقی بده رطلی گرانم

شیشۀ صبرم شکست از سنگ عبرت چرخ گردون

بر جبین از من میفکن عقده چون ناخوانده مهمان

طرۀ پرچین بدستم ده که از باد مخالف

چوندل شب تیره روزم دیده از چشمم میفکن

مام دهرم خم نشین غصه کرد از چشم بد چون