برو از سر من ای سر که هوای سر ندارم

بجز اینغم ایمن الله که غم دگر ندارم

همه گویدم بتلخی که برو شکر ندارم

که من از فراقت امشب دگر آنسحر ندارم

قدری ز نازکم کن که دگر کمر ندارم

که امید خیر و خوبی من از این نظر ندارم

بر شه ولی دریغا که من آن جگر ندارم

به نیاز نذر کردم که دل از تو برندارم

ز قفس ملولم اما چه کنم که پر ندارم

منم آنکه یار خسرو نکشم که خر ندارم