ابلیس ، ای خدای بدی ها ! تو شاعری

شاعر تویی که این همه شعر آفریده ای

عشق و قمار شعر خدا نیست ، شعر تست

غیر از خدا که هیچ یک از این دو را نخواست

زن شعر تست با همه مردم فریبی اش

آواز و می که زاده ی طبع خدا نبود

در بوسه و نگاه تو شادی نهفته ای

بر هر که در بهشت خدایی طمع نبست

اما اگر تو شعر فراوان سروده ای

شعر خدا غم است ، غم دلنشین و بس

دانم چه شعرها که تو گفتی و او نگفت

اما اگر خدا و ترا پیش هم نهند