چرا ز کوزه ی ماه امشب

چرا نگاه خدا ، دیگر

ستارگان طلایی خشم

پرندگان طلایی بال

چرا درین شب بی فرجام

چرا به گوش نیاویزد

چرا به خاک نریزد نرم

چرا ز خواب نخیزد باز

زمین و من ، دو تب آلودیم

نهفته در دل ما خاموش

زمین و من ، دو غضبناکیم

ز گیر و دار عبث ، رنجور

تو ای شب ، ای شب بی فریاد

تو از فشار غضب لالی

تو ای شب ، ای شب بی فریاد

برو که در تو نمی بینم

من از تو پیرترم ، ای شب

چرا چراغ نمی گیرید