زوتر بکش، زوتر بکش، ای جان که خوش برمی کشی

امروز و بالاترم، کامروز خوشتر می کشی

ذاالنون و ابراهیم را در آب و آذر می کشی

تا خود کرا پیش از همه امروز دربر می کشی

از دل چه خوش دل می بری، وز سر چه خوش سر می کشی

ای روز، گوهر می دهی، وی شب، تو عنبر می کشی

وی مهر، اختر می کشی، وی ماه، لشکر می کشی

وی سرو از قعر زمین، خوش آب کوثر می کشی

وی عشق شنگ و ره زنی، وی عقل ، دفتر می کشی

وی ساقی شیرین لقا، دریا به ساغر می کشی

خوش ارمغانیهای آن زلف معنبر می کشی

وی آب، بر سر می دوی، وز بحر گوهر می کشی

بگشاده لب چون اژدها، هر چیز را درمی کشی

بی فوق و تحتی هر دمش تا رب اعلی می کشی

موسی دل را هر زمان بر طور سینا می کشی

وین جان خون آشام را می کش که زیبا می کشی

از عین جان برخاستی، ما را سوی ما می کشی

تا صدر الا کشکشان، لا را بالا می کشی

وین عقل چون قندیل را بر سقف مینا می کشی

تو از چه و زندانشان سوی تماشا می کشی

مر پشهٔ را پیش کش، شهپر عنقا می کشی

طوطی جان پاک را، مست و شکرخا می کشی

از شاخ خشک بی رطب هر لحظه خرما می کشی

از راه پنهان هردمش ای جان به بالا می کشی

او را چو گوهر سوی خود از قعر دریا می کشی

خوان ملایک می نهی، نزل مسیحا می کشی

هر تشنهٔ مشتاق را، تا آب حیوان می کشی

هرکس که او انسان بود او را تو این سان می کشی

در قحط این آخر زمان، نک خوان احسان می کشی

گویی کمینه بندهٔ، خوان پیش سلطان می کشی

چون بحر رحمت خس کشد زنبیل ایشان می کشی

زندانیان غمگین شده، گویی به زندان می کشی

گرچه به ظاهر سوی او تهدید ثعبان می کشی

تو سر مکش تا من کشم چون تو پریشان می کشی »

مانند موسی کش مرا، کو را تو پنهان می کشی

چون عاشقی درمانده، بر وی چه دندان می کشی؟!

ده سال چوپانیش کرد، چون نام چوپان می کشی؟!

این کف به سر بر می رود، چون سر به کیوان می کشی

تو آفتابی ما چو نم، ما را به بالا می کشی

زندانیان غصه را، اندر تماشا می کشی

جان هردو دستک می زند، کو را همانجا می کشی

ره زن، که خوش ره می زنی، می کش، که زیبا می کشی

ما را بدان جوی روان، چون مشک سقا می کشی

اندیشه را گفتم: « بدو چون سوی سودا می کشی »

هرچند پستم می کنی، تا رب اعلا می کشی

ای سیل می غری، بغر، ما را به دریا می کشی

ای لا، مرا بردار کن، زیرا بالا می کشی

الا تو نادر دلکشی، ما را سوی ما می کشی

از کبر چون سر می نهی؟ وز کاهلی پا می کشی؟!

از کبر چون سر می نهی؟ وز کاهلی پا می کشی؟!

وی پای، کم رو در وحل، گر سوی صحرا می کشی

وی عقل مغز خر مخور، سوی مسیحا می کشی