که بو کنید دهان مرا چه بو دارد

که هر یکی به قدح خورد و او سبو دارد

خنک مرا و کسی را که عیش خو دارد

کسی که ساقی باقی ماه رو دارد

در آن میانه کسی نیست کو گلو دارد

چو مریمی که نه معشوقه و نه شو دارد

چه عشق دارد با ما چه جست و جو دارد

زهی وجود لطیف و ظریف کو دارد

ز رشک آن که گل سرخ صد عدو دارد

ز من رمیده که او خوی گفت و گو دارد