امروز روز باده و خرگاه و آتش است

مجلس چو چرخ روشن و دلدار مه وشست

درکش شراب لعل که غم در کشاکش است

امروز زلف دوست بود کان مشوش است

توبه شکن حق است که توبه مخمش است

بر آب و گل به قدرت یزدان منقش است

چشمی دگر گشاید چشمی که اعمش است

از تیر غم ندارد سغری که ترکش است

منگر بدانک زرد و ضعیف و مکرمش است

بس دانه زیر خاک درختش منعش است

دلتنگ کی بود که دلارام در کش است

زیرا که بی دهان دل و جانم شکرچش است

ذات تو را مقام نه پنج است و نی شش است