جهان و نهان و هویدا تویی

که مقصود از این جا و آن جا تویی

که سرخیل امروز و فردا تویی

که واصل تویی هجر گیرا تویی

که آدم تو بودی و حوا تویی

که هم دخل و هم نخل خرما تویی

که رامین تویی ویس رعنا تویی

که پازهر و درمان غم ها تویی

تو صیقل کنی خود مه ما تویی

که مه را خطر نیست ترسا تویی

که هم روح و هم راحت افزا تویی

که با جمع و بی جمع و تنها تویی

که هم صاف و هم قاف و عنقا تویی

که سرفتنه روز غوغا تویی

غمی نیست ما را که ما را تویی

به پستی بمنشین که بالا تویی

که با ما تویی شاه و بی ما تویی

که آن یوسف خوب سیما تویی

مترس و بگو هم زلیخا تویی

گمان می برم من که مانا تویی

به گوهر سفر کن که دریا تویی

که بستان و ریحان و صحرا تویی

به پایان نیاید سر و پا تویی