رضیت بما قسم الله لی

لقد احسن الله فیما مضی

ایا ساقی جان هر متقی

بخر جان و دلرا ز اندیشها

بهشت رخت گر تجلی کند

اگر تو گریزی ز ما، سابقی

میان شب و روز فرقی نماند

به صد لابه مخمور را می دهی

شراب سخن بخش رقاص کن

چو حق گول جستست و قلب سلیم

ز فکرت دل و جان گر آرام داشت

تو تنها چرایی اگر خوش خویی؟!

جعل وش ز گل خویشتن در کشی

همه خارکس دان، اگر پادشاست

خمش کن، ببین حق را فتح باب