شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۲۹۱۳
مولوی
مولوی( غزلیات )
68

غزل شمارهٔ ۲۹۱۳

باز چون گل سوی گلشن می روی
با توام گر چه که بی من می روی
صدزبان شد سوسن اندر شرح تو
گلرخا خوش سوی سوسن می روی
سوی مستان با دو لعل می فروش
از برای باده دادن می روی
شاهدان استاره وار اندر پیت
تو بکش چون ماه روشن می روی
در کی خواهی آتشی دیگر زدن
با دل چون سنگ و آهن می روی
آفتابا ذره ام رقصان تو
پیش تو چون سوی روزن می روی
تا درآرد شمس تبریزی به چشم
سرمه وار ای دل به هاون می روی