هله تا ظن نبری کز کف من بگریزی

جان شیرین تو در قبضه و در دست من است

گر همه زهرم با خوی منت باید ساخت

چون کدو بی خبری زین که گلویت بستم

بلبلان و همه مرغان خوش و شاد از چمنند

چون گرفتار منی حیله میندیش آن به

تو که قاف نه ای گر چو که از جا بروی

جان مردان همه از جان تو بیزار شوند

تو چو نقشی نرهی از کف نقاش مکوش

من تو را ماه گرفتم هله خورشید تویی

تو ز دیوی نرهی گر ز سلیمان برمی

نه خمش کن که مرا با تو هزاران کار است