گر من از اسرار عشقش نیک دانا بودمی

ور چو چشم خونی او بودمی من فتنه جوی

گر ضمیر هر خسی ما را نخستی در جهان

گر نه هر روزی ز برجی سر فروکردی مهم

من نکردم جلدیی با عشق او کان آتشش

گر نکاهیدی وجودم هر دمی از درد عشق

گر نه موج عشق شمس الدین تبریزی بدی