ای طبل رحیل از طرف چرخ شنیده

ای نرگس چشم و رخ چون لاله کجایی

اندر لحد بی در و بی بام مقیمی

کو شیوه ابروی تو کو غمزه چشمت

ای دست تو بوسه گه لب های عزیزان

این ها همه سهل است اگر مرغ ضمیرت

صورت چه کم آید چه برد جان به سلامت

صد شکر کند جان چو رهد از تن و صورت

کو لذت آب و گل و کو آب حیاتی

یا رب چه طلسم است کز آن خلد نفوریم

محسود فلک بوده و مسجود ملایک

باغ آی و ز باران سخن نرگس و گل چین

بربند دهان از سخن و باده لب نوش