این کیست چنین مست ز خمار رسیده

یا شاهد جان باشد روبند گشاده

یا زهره و ماه است درآمیخته با هم

یا چشمه خضر است روان گشته بدین سو

یا برق کله گوشه خاقان شکاری است

یا ساقی دریادل ما بزم نهاده ست

یا صورت غیب است که جان همه جان هاست

شاه پریان بین ز سلیمان پیمبر

خوبان جهان از پی او جیب دریده

از هیبت خون ریزی آن چشم چو مریخ

وز بهر دیت دادن هر زنده که او کشت

اول دیت خون تو جامی است به دستش

خاموش کن ای خاسر انسان لفی خسر