ای از تو خاکی تن شده تن فکرت و گفتن شده

هر صورتی پرورده ای معنی است لیک افسرده ای

یخ را اگر بیند کسی و آن کس نداند اصل یخ

اندیشه جز زیبا مکن کو تار و پود صورت است

زان سوی کاندازی نظر آن جنس می آید صور

با آن نشین کو روشن است کز دل سوی دل روزن است

ور همنشین حق شوی جان خوش مطلق شوی

از جا به بی جا آمده اه رفته هیهای آمده

یا رب که چون می بینمش ای بنده جان و دینمش

هر ذره ای را محرم او هر خوش دمی را همدم او

ای عشق حق سودای او آن او است او جویای او

هم طالب و مطلوب او هم عاشق و معشوق او

اوصافت ای کس کم چو تو پایان ندارد همچو تو