بمال این چشم ها را گر به پندار یقینی تو

تو را عرشی نماید او و گر باشی زمینی تو

که گر تو ساده دل باشی ندارد سود امینی تو

تو ساده پوستین بر بوی زهره روی چینی تو

ز رویش دیده بگرفتی ز بویش بستی بینی تو

فریبندت اگر چه اهل و باعقل متینی تو

کند تنبیه جانت را کند هر دم معینی تو

که اندر دین همی تابد اگر از اهل دینی تو

که هر جزوت شود خندان اگر در خود حزینی تو