در دو عالم جان و دل را دولت معنی است آن

رو به چشم جان نگر کان دولت جانی است آن

کله سر جام سازش کان می جامی است آن

پخته نی و خام جستن مایه خامی است آن

گر چه خاص خاص باشد در هنر عامی است آن

آنک پستی را گزید او مجلس سامی است آن

گر چه هندو باشد آن و مکی و شامی است آن

هرک کرد این تن خراب می میش بانی است آن

پس دروغ است آنک می جان است کان ثانی است آن

رنگ باقی گیرد از می روح کان فانی است آن

کز جوار کیمیا آن مس زر کانی است آن

هر تنی کو با خرد جفت است آن زانی است آن

هر دلی کاین می در او بنشست میدانی است آن

در بیان سر حکمت جان او منشی است آن

مال چه بود کو ز عین جان خود معطی است آن

اهل قرآن نبود آن کس لیک او مقری است آن

زانک جام مست اندر عاشقان قاضی است آن

حق و صاحب حق هم با حکم او راضی است آن

وارهان از نام و ننگم گر چه بدنامی است آن

زان رخی کو حسرت صد آزر و مانی است آن

خاک درگاه حیات انگیز ربانی است آن