این خیال شمس دین یا خود دو صد عیسی است آن

صورتش چون گویم آخر چون همه معنی است آن

جان ما رقصان و خوش سرمست و سودایی است آن

بی دل و جان می نویسد گر چه در انشی است آن

از برای پاکی او عاشق املی است آن

پس چو موسی درفکندش جان کنون افعی است آن

در میان خندان شده در قدرت مولی است آن

فارغ از دنیا و عقبی آخر و اولی است آن

عاقلان دانند کان خود در شرف اولی است آن

گفتمش چه گفت بنگر معجزه کبری است آن

کان غبین و حسرت صد آزر و مانی است آن