از این بند و از این دام زبون گیر بجستم

به اقبال جوان تو از این پیر بجستم

و زین چرخ بپرسید که چون تیر بجستم

ز سرهنگ چه ترسم چو از میر بجستم

به شصت و دو شدم صید و ز تدبیر بجستم

ز کر و فر تقدیر و ز تقدیر بجستم

ازان پوست وزان دانه چو انجیر بجستم

ز تعجیل دلم رست و ز تأخیر بجستم

چو دندان خرد رست از آن شیر بجستم

خدا داد غذایی که ز تزویر بجستم

ز تفسیر بگویم ز تف سیر بجستم