مخمورم پرخواره اندازه نمی دانم

یاران به خبر بودند دروازه برون رفتند

آوازه آن یاران چون مشک جهان پر شد

تا روی تو را دیدم من همچو گل تازه

گویند که لقمان را یک کازه تنگی بد