چشم من اندرنگر از می و ساغر مپرس

وز ستم و ظلم آن طره کافر مپرس

نقش تمامی بخوان پس تو ز زرگر مپرس

حال من از عشق پرس از من مضطر مپرس

جز سخن عاشقی نکته دیگر مپرس

گر تو چو مرغی بیا برپر و از در مپرس

بیش مگو از پدر بیش ز مادر مپرس

چون به تنور آمدی جز که ز آذر مپرس

سوخته پر خوشتری هیچ تو از پر مپرس

پای دگر کژ منه خواجه از این سر مپرس

از بصر پروحل گوهر منظر مپرس

مجلس شاهی تو راست جز می احمر مپرس

با لطف شمس حق از می و شکر مپرس