ای روترش به پیشم بد گفته ای مرا پس

آن گفته پلیدت در روی شدت پدیدت

ما راست یار و دلبر تو مرگ و جسک می خور

بیت القدس اگر شد ز افرنگ پر از خوکان

این روی آینه ست این یوسف در او بتابد

خفاش اگر سگالد خورشید غم ندارد

ضحاک بود عیسی عباس بود یحیی

گفتند از این دو یا رب پیش تو کیست بهتر

حق گفت افضل آنست کش ظن به من نکوتر

تو خود عبوس گینی نه از خوف و طمع دینی

این دو به کار ناید جز ناروا نشاید

واهل ز دست او را تبت بس است او را

اعدات آفتابا می دان یقین خفاشند

ابتر بود عدوش وان منصبش نماند